Μακαριώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα,

Βαθυσεβάστως ἀσπάζομαι τὴν ‛Υμετέραν Τιμίαν Δεξιάν.

Ἔλαβον τὴν ὑπ΄ ἀρ. πρωτ. 2871/2011 καὶ ἀπὸ 5ης Σεπτεμβρίου ἐ. ἔ. ῾Υμετέραν ἀπάντησιν εἰς τὸ ὑπ’ ἀρ. πρωτ. 25 καὶ ἀπὸ 20-7-2011 ἡμέτερον Γράμμα πρὸς τὴν ‛Υμετέραν σεπτὴν κορυφὴν ἀπευθυνθέν, ἀναφορικῶς μὲ τὴν κρίσιν εἰς τὴν ‛Ελλάδα σήμερον καὶ τὴν στάσιν τῆς ‛Υμετέρας Θειοτάτης Μακαριότητος ἔναντι τῶν αἰτίων καὶ ὑπαιτίων τῆς κρίσεως καὶ εὐχαριστῶ θερμῶς διὰ τὴν ἀπάντησιν.

’Απεθαρρύνθην ὅμως καὶ ἐλυπήθην διὰ τὴν ‛Υμετέραν ἀπάντησιν.

Πολλάκις εἰς τὸ παρελθὸν ἀπηυθύνθην ἀνιδιοτελῶς, ὡς καὶ τώρα, εἰς ὑψηλὰ ἱσταμένους κρατικοὺς λειτουργοὺς δι΄ ἐθνικὰ καὶ πνευματικὰ θέματα καὶ δὲν ἔτυχον τοιαύτης ἀπαντήσεως.

’Επαναβεβαιῶν ὅσα ἔγραψα εἰς ‛Υμᾶς εἰς τὸ ὡς ἄνω μνημονευθὲν ἡμέτερον γράμμα, προσθέτω εἰς τὸ παρὸν τὴν ἀπορίαν μου, πῶς μέχρι σήμερον δὲν ἔχετε ἐπισημάνει εἰς τὸν λαὸν τὰς ἰδικάς του εὐθύνας διὰ τὸ κατάντημα τῆς ‛Ελλάδος, προκαλοῦντες πνευματικὴν ἀφύπνισιν Νινευϊτικῆς μετανοίας εἰς πάντας διὰ νὰ λαλήσῃ ὁ Θεὸς καὶ νὰ ἀποτρέψῃ τὰ χείρω.

Μακαριώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα,

Βαθυσεβάστως ἀσπάζομαι τὴν ῾Υμετέραν Τιμίαν Δεξιάν.

Εἶπε Γέρων: «’Αληθὴς μοναχός ἐστίν, ὁ πάντων χωρισθεὶς καὶ πᾶσι συνηρμοσμένος».

Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν δύναμαι νὰ συγκαταριθμήσω ἐμαυτὸν μετὰ τῶν τοιούτων ἀληθῶν μοναχῶν, ὅμως δὲν εἶμαι ἀδιάφορος ἔναντι τῆς μεγάλης κρίσεως, τὴν ὁποίαν διέρχεται ἡ χώρα μας, τῆς ὁποίας εἶμαι πολίτης. Διὰ τὴν ἐλευθερίαν Αὐτῆς τὸ γενεαλογικόν μου δένδρον, ὡς καὶ πλείστων ἄλλων ῾Ελλήνων, σεμνύνεται δι΄ ἀγῶνας καὶ θυσίας πρὸς ἀπαλλαγὴν δουλείας αἰώνων καὶ τυράννων.

Καὶ ὁ ἔσχατος τῶν Ἑλλήνων γνωρίζει ὅτι ἡ κρίσις αὕτη εἶναι πολυποίκιλος καὶ οὐχὶ μόνον οἰκονομική, δι΄ ἣν εὐθύνεται ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνικὸς λαός, ἀλλὰ τὴν κυρίαν εὐθύνην φέρουν, ὅσοι κατηύθυναν τὰς τύχας τῆς χώρας τὰς τελευταίας τέσσαρας δεκαετίας.

Τὸ ἦθος τῶν Ἑλλήνων κακοβούλως καὶ ἠθελημένως ἠλλοιώθη καὶ ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὰς ἑλληνορθοδόξους χριστιανικὰς ἀξίας, μὲ ἐπιλογὰς τῶν πολιτικῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐξέφραζον πάντοτε τὸ φρόνημα τοῦ λαοῦ, ἀλλ΄ ἐχειρίζοντο δυναστικῶς καὶ ἀντιδημοκρατικῶς τὴν ἐξουσίαν ὑπὸ τὸν μανδύαν τῆς Δημοκρατίας.

Δὲν ἐμφοροῦμαι ἀπὸ Φαρισαϊκὸν πνεῦμα· εἶμαι, ὡς εἶναι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἀπόγονος τοῦ πεπτωκότος ’Αδάμ, καὶ ἀγωνίζομαι μαζὶ μὲ τὴν Ἐκκλησίαν νὰ ἀνταποκριθῶ εἰς τὴν χριστιανικήν μου κλῆσιν.

Αἱ ἐπισημάνσεις μου προέρχονται μόνον ἀπὸ ἀγάπην πρὸς τὴν χώραν καὶ τὸν λαόν της.