Ἱερομόναχος Δαμασκηνὸς Ἱερὸν Κελλίον τοῦ Φιλαδέλφου Τ.Θ. 73 63086 Καρυαὶ Ἅγιον Ὄρος Ἄθω |
Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 8-8-2018 (π. ἡμ.) |
Ἀρ. πρωτ.80
|
|
Σεβασμιώτατε,
Σεβασμιώτατοι,
Βαθυσεβάστως ἀλλὰ καὶ ἐπωδύνως, Σᾶς ἀπευθύνω τὴν παροῦσαν, ἀφορμὴν λαβών, ἀπὸ τὴν ὑπ΄ ἀρ. 635/12-8-2018 Ὑμετέραν ἐπιστολήν, πρὸς τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κ.κ. ἹΕΡΩΝΥΜΟΝ.
Δυστυχῶς ἡ «καθοδήγησις» τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας ὑπ΄ Αὐτοῦ, δὲν εἶναι οὔτε «σοφή, οὔτε διακριτική, οὔτε ἀποτελεσματική». (Προφανῶς εἴδατε μονομερῶς τὴν δρᾶσίν του, μόνον εἰς τὸ θέμα τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας καὶ ἠγνοήσατε τὴν εὐθύνην του διὰ τοὺς ἀντιχριστιανικοὺς νόμους.)
Ὁ Μακαριώτατος ἔχει ἰδιαιτέρας εὐαισθησίας διὰ τὴν περιουσίαν καὶ τὰ χρήματα, διὸ καὶ ἄνευ κἂν γνώσεως τῆς Ἱ. Συνόδου μὲ τὸν ἄθεον καὶ προδότην τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ Χριστιανισμοῦ κ. Τσίπραν, κατήργησε τὸ αὐτοδιοίκητον τῶν Ἡσυχαστηρίων, ἀναθεωρήσας τὸν καταστατικὸν χάρτην, ἐνδιαφερόμενος μόνον διὰ τὰ οἰκονομικά. Τοῦτο ἀποτελεῖ ὕβριν ἐναντίον τῶν πρὸ Αὐτοῦ Ἀρχιεπισκόπων, ἱεραρχῶν καὶ τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας, ὡς καὶ τῶν ἁγίων κτητόρων, οἱ ὁποῖοι συνῄνεσαν εἰς τὸ ὑπάρχον καθεστὼς καὶ ᾠκοδόμησαν μὲ κόπους ζωῆς ὁλοκλήρου, μὲ ἐλεημοσύνας τῶν πνευματικῶν τέκνων των, ἀlλὰ καὶ μὲ ὁλονυκτίους ἐργασίας, διὰ νὰ οἰκοδομήσουν αὐτά, προκειμένου νὰ λατρεύσουν, ἀπερίσπαστοι οἱ ἐν αὐτοῖς ἀσκούμενοι Μοναχοὶ ἢ Μοναχαί, τὸν Θεόν.
Δυστυχῶς δὲν ἀγαποῦν ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι τὸν Μοναχισμόν.
Ἐνδεικτικῶς ἀναφέρω, ὅτι ὁ ἅγιος Πορφύριος, διὰ χρόνια ἀγρυπνοῦσε ἐργαζόμενος μὲ συγγενικὰ πρόσωπα, κατασκευάζων πλεκτά, τὰ ὁποῖα ἐπώλει εἰς τὸ ἐν Ἀθήναις κατάστημα MINION, διὰ νὰ συλλέξῃ χρήματα νὰ οἰκοδομήσῃ ἐν Μήλεσι τὸ Ἡσυχαστήριον, τῆ εὐλογίᾳ τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου καὶ τῆς Ἱ. Συνόδου.
Τὸ μεῖζον ὅμως ἔγκλημά του, εἶναι ἡ πεπλανημένη συμπεριφορά του, ἔναντι τῶν μνημονιακῶν πρωθυπουργῶν, εἰς τὰ ἀντιευαγγελικά, καὶ καταλυτικὰ τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους νομοθετήματά των, ἐκτελοῦντες πιστῶς, ὅσα ἡ Νέα Τάξις πραγμάτων προωθεῖ, μέσω τῶν ἀνδρεικέλων ἐν Ἑλλάδι Πολιτικῶν.
Καὶ ὁσάκις ἀντέδρασε, πιεζόμενος ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, προφανῶς διὰ νὰ προλάβῃ μομφὴν ἀδιαφορίας, μετ΄ ὀλίγας ἡμέρας συνέτρωγε, οὐ μόνον ἅπαξ, ἀλλὰ πολλάκις, μὲ τὸν δίκην ἀπατεῶνος συμπεριφερόμενον κ. Τσίπραν. Τί διαφέρει ὁ ἀδίστακτος Τσίπρας ἀπὸ τοὺς στυγνοὺς δικτάτορας; Μόνον θεωρήσατε, πῶς ἐπρόδοσε τὸν Ἑλληνικὸν πολιτισμὸν αἰώνων, εἰς τὴν Μακεδονίαν.
Ἐπίκειται νὰ ἀπαλείψῃ προσεχῶς τὰ ἄρθρα ἀπὸ τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος (3, 16 καὶ 21), εἰς ἐκτέλεσιν ἔξωθεν ἐντολῶν, ἐὰν δὲν ἀντιδράσῃ χριστοπρεπῶς, οὐ μόνον ἡ σεπτὴ Ἱεραρχία, ἀλλὰ καὶ ὁ λαός.
Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ ἱστορικὸν τέλος τοῦ Ἑλληνισμοῦ, καὶ ἐπ΄ αὐτοῦ τοῦ κρισίμου θέματος τοῦ διαχωρισμοῦ, συμφωνεῖ ὁ ἅγιος Ἀθηνῶν, καθὼς γνωρίζω ἀπὸ Ἀρχιερέα τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ποὺ γνωρίζει καλῶς τὰς ἀπόψεις του.
Τί νὰ εἴπω διὰ τὰ βραβεῖα, ποὺ ἀκρίτως τοῦ ἔδοσε ἡ σεπτὴ Ἱεραρχία, μὲ τὸν μεγαλόσταυρον τοῦ Ἀποστόλου Παύλου;
Τίς ἀγνοεῖ, ὅτι ἡ πανθρησκεία τῶν προγραμμάτων Γιαγκάζογλου καὶ τῆς ὁμάδος του, εἰς ἣν συμμετέσχε καὶ ὁ πολὺς ἐκ Κρήτης θεολόγος κ. Στριλιγκᾶς, ἥτις διδάσκεται εἰς τὰ Σχολεῖα, τὴν ἐχρηματοδότησε ἡ προσωπικὴ φίλῃ (ἐν ἀγαθῆ ἐννοίᾳ) τοῦ Ἁγίου Ἀθηνῶν, κ. Διαμαντοπούλου; Καὶ ὁ κ. Γιαγκάζογλου διηύθυνε τὸ περιοδικὸν ΘΕΟΛΟΓΙΑ, μέχρι τῆς δημοσιεύσεως αὐτῶν τῶν προγραμμάτων εἰς τὰ ΦΕΚ τὸν Σεπτ. 2016, ὃν ἀπέπεμψε ὁ Μακαριώτατος, μόνον τότε, παρὰ τὰς ἐναντίον του ἀντιδράσεις ἁγίων Ἱεραρχῶν.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος προεδρεύει τῆς Ἱ. Συνόδου, δὲν καθοδηγεῖ. Καθοδηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον˙ ὅλους τοὺς Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀφήνουν τὸ Πνεῦμα νὰ τοὺς φωτίσῃ.
Οὔτε εἰς τὴν Πολιτικήν, εἰς τὴν ὑγιῶς λειτουργοῦσαν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΝ, δὲν πρέπει νὰ «καθοδηγῇ» ὁ Πρωθυπουργός, διὸ καὶ λέγεται Πρόεδρος τῆς Κυβερνήσεως, καὶ ἡ Βουλή, κοινοβούλιον. Ταῦτα ὅμως ἔχουν λησμονηθεῖ ἀπὸ πολλοῦ, διὸ καὶ εὑρισκόμεθα εἰς τὰ χάλια, ποὺ εὑρίσκεται ἡ χώρα καὶ ὁ λαός.
Τίς σέβεται τὸν λαόν; Τίς διαφωτίζει ὑγιῶς τὸν λαόν; Ἐὰν εὑρεθῇ τις, λέγων τὴν ἀλήθειαν, ἐμποδίζεται, ἀπὸ ἐκεῖ, ποὺ θὰ ἔδει νὰ προτρέπεται καὶ νὰ ἐνισχύεται.
Τίς ἀγνοεῖ τὴν ἀγνώμονα συμπεριφορὰν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, ἔναντι τοῦ σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὅστις συνήργησε νὰ ἐκλεγῇ Ἀρχιεπίσκοπος, καὶ τώρα εὑρίσκεται εἰς τὰ δικαστήρια, δι΄ ἓν κτῆμα τοῦ Προμπονᾶ, ὡς ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία νὰ ἀπειλῆται ἡ αὐτοκεφαλία της, ἀπὸ τὸ ἐν λόγῳ κτῆμα;
Τίς δύναται νὰ γαληνεύῃ ἢ νὰ κοιμᾶται ἡσύχως, μετὰ ἀπὸ τόσα ἐγκλήματα τῶν Πολιτικῶν τῆς μνημονιακῆς ἐποχῆς, νομοθετικὰ καὶ ἐκθεμελιωτικὰ τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους, καὶ οἰκονομικά, ἅτινα ὡδήγησαν εἰς αὐτοκτονίας δεκάδας χιλιάδων πολιτῶν, καὶ ὁ κ. Ἱερώνυμος νὰ δηλώνῃ ἐν τῇ σεπτῇ Ἱεραρχίᾳ, (ὅρα περιοδικὸν Ἐκκλησία, τ. 9ον 2013) ὅτι ἔχομεν ὑποδειγματικὴν συνεργασίαν μὲ τὴν Κυβέρνησιν, ὡς νὰ εἶναι μόνον οἱ κληρικοί, Ἐκκλησία, χωρὶς τὸν λαόν.
Ὡσαύτως προσφάτως, περιοδεύων εἰς Β. Ἑλλάδα, προφανῶς, διὰ νὰ συναντήσῃ Ἱεράρχας τοῦ κλίματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐν ὄψει τῆς Συνόδου εἰς τὸ Φανάριον, δηλοῖ: «εἴμεθα ἐνθουσιασμένοι καὶ εὐχαριστημένοι». Τί «ἐνθουσιασμένοι»; Διὰ τὰ ἐγκλήματα τῶν Πολιτικῶν; Ὡς καὶ διὰ τὸν ἀπειλούμενον χωρισμόν;
Ἡ συμπεριφορά του, ἔναντι τῶν Πολιτικῶν προάγει τὸ κακόν. Οὐδέποτε ὁ Κύριος συνέφαγε μὲ τοὺς ἀμετανοήτους. Συνανεστράφη μετανοημένους ἁμαρτωλούς. Ὁ κ. Τσίπρας εἶναι περιφρονητὴς καὶ ἀρνητὴς τοῦ Χριστοῦ, καὶ ὁ κ. Ἱερώνυμος συνεσθίει καὶ συναναστρέφεται μετ΄ αὐτοῦ, ὡς νὰ εἶναι ὁ ἐπιστήθιος φίλος του.
Ἀπορῶ, καίτοι τοσαῦτα κείμενα, ἀπέστειλα Ὑμῖν, οὐ μόνον διὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπον κ. Εἰρηναῖον, ἀλλὰ πρὸς γνῶσιν τῆς Ἱ. Ἐπαρχιακῆς Συνόδου, τὰ ὁποῖα μὲ κόπους καὶ ἀγρυπνίας συνέταξα, πρὸς ἐνημέρωσιν, πῶς ἀγνοήσατε τὰ ἐν αὐτοῖς ἀσύγγνωστα λάθη καὶ παραλείψεις τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν;
Ἐβράβευσε, προτάσει του, ἡ σεπτὴ Ἑλλαδικὴ Ἱεραρχία τὸν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας. Πρός τί; Ἐπειδὴ ὑπέγραψε τοὺς νόμους τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τῆς υἱοθεσίας τέκνων ὑπ΄ αὐτῶν κ.λπ;
Στεφανοῦται λοιπὸν ἡ ἀνομία ἀπὸ τοὺς εἰς τῦπον καὶ τόπον Χριστοῦ ἁγίους Ἱεράρχας;
Πῶς, τότε οἱ Πολιτικοὶ θὰ συνετισθοῦν;
Ἔγραψα εἰς τὸν Παναγιώτατον Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον, ἐκφράσας τὴν ἀπογοήτευσιν τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, διὰ τὴν σιωπήν του, εἰς ὅλα τὰ ἐγκλήματα τῆς μνημονιακῆς δεκαετίας, οἰκονομικὰ καὶ ἐκθεμελιωτικὰ τοῦ Χριστιανικοῦ χαρακτῆρος τοῦ δημοσίου βίου τῶν Ἑλλήνων, καὶ διὰ τὴν προδοσίαν τῶν Πρεσπῶν.
Ὑπέμνησα Αὐτῷ, τὸ χρέος του, ἵνα κρατήσῃ, πρὸ πάντων, τὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας (οὐκρανικόν), τὴν εὐθύνην του διὰ τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων, νὰ διατηρηθῇ ὁ Ὀρθόδοξος χαρακτὴρ τοῦ δημοσίου βίου τῶν Ἑλλήνων, νὰ μὴ ἀναθεωρηθοῦν τὰ ἄρθρα (3, 16 καὶ 21).
Νὰ καταργηθῇ ἡ πανθρησκεία εἰς τὰ Σχολεῖα. Τόσας διενέξεις διεξήγαγε διὰ τὰς νέας χώρας προσφάτως καὶ εἶπον εὐλαβῶς Αὐτῷ:
Δὲν εἶναι μόνον σοβαρόν, ποῖος διοικεῖ, ἀλλὰ προπάντων, πῶς διοικεῖ, πῶς διδάσκονται τὰ νέα παιδιά, τί συνείδησιν θὰ διαμορφώσουν, ὡς αὐριανοὶ Ἕλληνες Πολῖται. Ἡ μισὴ Ἑλλὰς ἀνήκει εἰς τὴν δικαιοδοσίαν Του. Ἐσιώπησε καὶ διὰ τοὺς ἐπαισχύντους νόμους τῆς ὁμοφυλοφιλίας, καίτοι ἐπανειλημμένως ἔχει συναντηθεῖ μὲ τὸν κ. Τσίπραν καὶ τοὺς λοιποὺς μνημονιακοὺς Πρωθυπουργούς, ποὺ κατέστρεψαν τὴν Ἑλλάδα.
Ὑπέμνησα Αὐτῷ, καὶ τὰς εὐθῦνας τῶν Συνοδικῶν, ὁσάκις δὲν λέγουν εὐθαρσῶς καὶ ἀνενδοιάστως τὴν γνώμην των.
Εἶπον, ὅτι δὲν κατανοῶ, νὰ βλέπω, ὡς φόβητρον, τὸν Ἐπίσκοπόν μου, ἀλλ΄ ὡς φίλον, ὡς ἔβλεπε ὁ Κύριος τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους καὶ δι΄ αὐτῶν ὅλους ἡμᾶς.
Παρεκάλεσα τὸν Πατριάρχην νὰ ἀντιδράσῃ δημοσίως, δι΄ ὅλα, καὶ δὴ διὰ τὸν ἀπειλούμενον χωρισμὸν Ἑλληνισμοῦ καὶ ὀρθοδοξίας, ὑπὸ τοῦ ἀθέου Τσίπρα, κατὰ τὴν Σύνοδον ἐν Φαναρίῳ τὴν 1ην Σεπτ. 2018.
Ἐὰν τὸ οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον παύσῃ νὰ κηρύττῃ τὴν ἐν Χριστῷ Ἀλήθειαν, ὡς πρὸς τὸ κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ Εὐαγγελικὸν ἦθος, τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ ὑπερασπίζεται, εἶπον Αὐτῷ, ὅτι αὐτοκαταργεῖται.
Ὡσαύτως περαίνων, ὑπενθύμισα Αὐτῷ, ὅτι, ἐὰν ὁ Τσίπρας διαζεύξῃ τὸ κράτος ἀπὸ τὸν Χριστιανισμόν, ὀφείλομεν ἅπαντες, ὡς ἀνάξιοι τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν περιστάσεων νὰ ἀποθέσωμεν ἐπιτραχήλια καὶ ὠμοφόρια ἐπὶ τῆς Ἁγίας Τραπέζης.
Ἡ Ἐκκλησία δὲν προσέφερε εἰς τὸ κράτος, ὡς ἔγραψε ὁ κ. Ἱερώνυμος, γαίας καὶ χωράφια, ἀλλὰ διετήρησε μὲ τὴν διδασκαλίαν της καὶ τὴν χάριν τῶν μυστηρίων, τὸν Ἑλληνισμόν, διὰ δύο χιλιετίας. Αὕτη ἐστὶν ἡ μείζων καὶ ὄντως προσφορά.
Ὁ Κύριος ἀποστείλας εἰς τὸ κήρυγμα τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους ἐκέλευσε νὰ μὴ φέρουν, «μήτε ράβδον, μήτε πῆραν», καὶ ἤλλαξαν τὴν Οἰκουμένην, ἄοπλοι, καὶ ἐτελείωσαν τὸν βίον μαρτυρικῶς.
Σήμερον ὅστις δὲν εἶναι ἀποφασισμένος νὰ μαρτυρήσῃ, εἴτε Ἐπίσκοπος, εἴτε Πρεσβύτερος, πρέπει νὰ παραιτηθῇ, διὰ νὰ ἔλθουν, ὅσοι εἶναι ἀποφασισμένοι «νὰ ἀπωλέσουν τὴν ζωήν των, ἕνεκεν τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Εὐαγγελίου, ἵνα ζήσωσιν».
Ταῦτα ἐπωδύνως, μετὰ σεβασμοῦ, καὶ ἐν Χριστῷ παρρησίας, ἠθέλησα νὰ Σᾶς γράψω, κατανοῶν τὴν δυσκολίαν τῶν καιρῶν. Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε: «Πολλοὶ ἅγιοι θὰ ἐζήλευον νὰ ζήσουν τὰ χρόνια μας, διότι δίδεται εὐκαιρία νὰ ἁγιάσωμεν καὶ νὰ μαρτυρήσωμεν».
Εὐελπιστῶν, ὅτι θὰ ἐκληφθῇ τὸ παρὸν ἐπώδυνον Γράμμα μου, ὡς ἔκφρασις ὀδύνης διὰ τὰ ἐν Ἑλλάδι συμβαίνοντα, διατελῶ βαθυσεβάστως, ἐπικαλοῦμαι τὰς εὐχάς Σας και ἀσπάζομαι τὴν Ὑμετέραν Δεξιὰν ἑνὸς ἑκάστου κεχωρισμένως.
Ἱ. Δαμασκηνός
ἐν τῶ Ἀσκητηρίῳ τοῦ Φιλαδέλφου